توضیحات

 بی‌تو بودن

محبوب دلربای نور! بی‌­شکیبم در این اندیشه که بی‌تو بودن رنجی بود که باید پیامبران می­‌کشیدند نه من که به خطای فرشتگان تقدیر محکوم آن شدم.

بی‌تو بودن زخمی بود که باید بر پیکره فرشتگان می­‌افتاد که به وردی بپوشانند نه من که زخمم بر جان چرکین و زجرآور، عمرم کاست و مویم ریخت و پریشانم کرد از شیفتگی­‌هایی بی‌وصل و انجام.

اما ای محبوب من! من به هر چه از نگاهت رسد دلخوشم. مرا چه جای شِکوه که هر چه از تو رسد مرا نوش باد.

بی‌تو بودن طوفانی است که دشت مرا غارت کرد و سیلابی است که مرغزار سبز و آرام مرا پریشان ساخت و آتشی است که جنگل بزرگ شکوهمندی­‌ام را ویرانه­‌ای سوخته ساخت با سنجاب­‌های سوخته بر زمین و خرگوش­‌های مرده بر خاک و روباهان بی­‌مکر و فریب و حرکت و شیران محتضر و مرغان زیبایی که لاشه­‌هایی سرد شده­‌اند.

بی‌­تو بودن ویران کرد هر آبادانی را و بی‌دمی درنگ سوخت هر خشک و تری را در روح بی­‌اندازه وسیع من.

اما مرا چه جای شکوه‌ای ملکه هستی عشق! که هر چه از تو آمد مرا نیک است؛ چون نظری بوده است سویم و مرا این نیک‌­تر خبری است که زخم­‌ها را التیام می­‌بخشد و دردها را تسکین.

بی‌­تو بودنم را بیش از این تاب نیست پس آن شب که قافله خیالت راه سوی سرزمین ستارگان داشت از بیراهه­‌های سوخته دل ما گذر کن تا عطر تو در جان درختان سوخته بپیچد و فصل رستن و بالیدنی دیگر در من آغاز گردد و سرخوشی­‌های مرا که عمری در تلّ خاکستر عمر پنهانند چون جوانه­‌های گل راز برون آرد از خاک و خاکستر و جانی دوباره یابد روحم و بی­‌اندازه از تو سرشار شود و سروده­‌هایی نو تو را سراید.

چنینم خواه تا باز زنده شوم و بیدار گردم و پویاترین من باشم بر زمین و جستجوگری کامیاب گردم و سایه مرکب تو را دنبال کنم و به سرزمین نور تو رسم و جان را جلایی دهم از نور تو.

چنینم خواه که ساکنان آسمان مرا که معطر به عطر بندگی توام پذیرا باشند و از نور تو مرا شعله­‌ای تابد و مرا ستاره­‌ای سازد درخشان در آسمانی که ساکنانش، شیفتگان تواند.

مرا به جهـان خویش میهـمان کن یا از بندگان سرزمین شکوهمند زیبایی­‌ات قرار ده و بگذار هر صبح از عطر تو سرمست شویم و بیدار و هر شب از نور تو مسافران سرزمین­‌های آسمان گردیم. این چنین خواه مرا تا از پس عمری به سوختن و غریق بودن به آرامشی نایل شوم که عمری است آرزوی رگ­‌های مست منند که تو را هر دم صدا می‌­زنند. مرا به نور بخوان که عمری است اسیرم در جهانی تاریک.